- είσαι οριζοντιωμένος
- έχεις ανοιγμένη διάπλατα μια οπή του σώματός σου, πράγμα που σε κάνει να νιώθεις εκτεθειμένος και ευάλωτος
- νιώθεις αμηχανία, φόβο, αγωνία
- κάποιος σκύβει από πάνω σου κρατώντας μυτερά αντικείμενα, για τη χρήση των οποίων δεν είσαι απόλυτα σίγουρος
- σε ρωτάει κάθε τόσο αν πονάς
- πονάς
Και μία (βασικότατη) διαφορά:
δεν πονάει μόνο η πρώτη φορά...
- ο/η παρτενέρ-οδοντίατρος λέει βλακείες, στις οποίες απαντάς με "χμφφφφ μμμμ αααχμμμ"
ReplyDelete- σφίγγεις κάτι (χέρι; καρέκλα;)
- συνήθως μετά και από τις δυο εμπειρίες, η γλώσσα σου είναι πολύ μουδιασμένη
(Τις καλησπέρες μου.)
- στάζει ο ιδρώτας του/της πάνω στο πρόσωπό σου.
ReplyDelete- τα δάχτυλα των ποδιών σου συσφίγγονται.
- κλείνεις που και που τα μάτια.
- σου λέει "θα ήθελα να σε ξαναδώ την επόμενη εβδομάδα"
αγωνιώ για τη συνέχεια.
Μπα σε καλό σας βραδιάτικα!
ReplyDelete(επειδή κουτουλάω τώρα, ίσως επανέλθω άλλη στιγμή)
teleio!!
ReplyDeleteΤι να πω κι εγώ που είχα μακροχρόνιες σχέσεις με πάμπολλες διεισδήσεις από έξι ναι 6 οδοντιάτρους άντρες και γυναίκες, κι ακόμη έχω μέλλον!
ReplyDeleteσυνονοματος ε?
ReplyDeleteΝέα γενιά vs. όχι-και-τόσο-νέα: πιο ρεαλιστική η προσέγγιση της Lénas, πιο κινηματογραφική και στυλιζαρισμένη η ματιά του lemon (καρέκλα ποτισμένη με ιδρώτα). :)
ReplyDeletelemon, για ποια συνέχεια αγωνιάς; Αν εννοείς των ομοιοτήτων, δεν μπορώ να σκεφτώ άλλη. Αν εννοείς των επισκέψεων στον οδοντίατρο, κι εγώ αγωνιώ, αλλά όχι με την έννοια του «αδημονώ»...
Escapist, γεια :)
ReplyDeleteΈχουμε κανένα νέο από τους Ρώσους φίλους μας; ;)
maxos, κι εγώ ομοιοπαθής είμαι: πολυσφραγισθείς, απονευρωθείς, σιδεράκια μικρός (για πολλά-πολλά χρόνια), δύο κορώνες μεγάλος, you name it· άπειρες ώρες στην καρέκλα του πόνου. Μέχρι πρότινος, η εμπειρία μου περιοριζόταν ουσιαστικά σε δύο γυναίκες οδοντιάτρους. Μόνο όταν πήγα σε άντρα οδοντίατρο (και μάλιστα κολλητό μου) συνειδητοποίησα τις παραπάνω ομοιότητες. Πολύ λογικό, αν το σκεφτεί κανείς.
@ συνονόματο:
ReplyDeleteΕίδες τι γίνεται στον μπλογκόσμο; Καλή φάση!
(εκτός εάν ο Ντέιβιντ Λιντς έχει χακέψει το Blogger και συνομιλώ με τον εαυτό μου)
Η σύμπτωση ονόματος και εικόνας δεν είναι τίποτα μπροστά στο πόσο ταιριαστή είναι η φράση στο banner σου: chien andalou faces himself in a blog.
:D
Αν ήμασταν στο facebook θα πατούσα like στο σχόλιο σου!
ReplyDeleteΜπήκα στο Blog σου ψάχνοντας για το δικό μου στο google, και ομολογώ πως για μερικά δευτερόλεπτα ανυσήχησα μήπως έχω έναν άλλο εαυτό που κρύβω από τον εαυτό μου!