13 January 2011

ονειρεύομαι τους φίλους μου

(Όταν η μπλογκόσφαιρα συναντά την ονειρόσφαιρα, μέρος γ')

Τις προάλλες είδα στον ύπνο μου έναν μπλόγκερ. Δεν θυμάμαι πολλά, μόνο ότι μιλούσε μπροστά σε κόσμο, σαν να αγόρευε, και τα έλεγε πολύ ωραία ο άτιμος. Ήμουν με μια φίλη (δεν θυμάμαι ποια, ίσως ανύπαρκτη) και κάποια στιγμή γυρίζω και της λέω "δεν είχα δίκιο ότι είναι γαμώ τα άτομα;".

Τώρα που το σκέφτομαι, έχω ξα
ναδεί μπλόγκερ στον ύπνο μου, σ' εκείνη την περίπτωση όμως είχε προηγηθεί διά ζώσης γνωριμία και πλέον την έβλεπα ως φίλη. (καμία σχέση με την ελεεινή ατάκα «σε βλέπω σαν φίλο»)


* Ο τίτλος του ποστ είναι από την ομώνυμη συλλογή διηγημάτων του Νόλλα, που έκανε ταινία ο Παναγιωτόπουλος. Συμπτωματικά, οι Συνέπειες του έρωτα, που είδα πριν λίγες μέρες (και συνιστώ ανεπιφύλακτα), τελειώνουν με τον πρωταγωνιστή να ονειρεύεται, τρόπον τινά, τον καλύτερό του φίλο. Δεν λέω περισσότερα για να μη θεωρηθεί spoiler και φωνάζει ο lemonostiftis. :)

11 comments:

  1. Κοίτα σύμπτωση, κι εγώ είδα ένα όνειρο με μπλόγκερ, τρομερά σουρεαλιστικό και ...χμ-χμ... πώς να το πω; Ο γνωστός μπλόγκερ του δικού μου ονείρου δεν αγόρευε ακριβώς, αν με εννοείς. Υποτίθεται ότι τον είχα πιάσει γκόμενο αλλά δεν γνωρίζω τη φάτσα του, γι' αυτό προφανώς και είχε τη φάτσα ενός τύπου από ένα reality μαγειρικής, τον οποίο βρίσκω τρελό γκομενάκι ...και ξύπνησα γαμώτο...

    ReplyDelete
  2. Δε μου 'χει τύχει (ακόμα) αλλά το καταλαβαίνω. Πρέπει να 'ταν από κείνες τις μέρες που τις βάζουν μπρος εικόνες διαβασμένες.

    Δε θα φώναζα και spoiling να έκανες. Μόνο αν προλάβαινα θα έκλεινα τα μάτια μου να μη διαβάσω τη συνέχεια.

    Τι βλέπουν οι μπλόγκερς όταν κοιμούνται;

    ReplyDelete
  3. Μπα μπα, η μπακπάκερ! (παρήχησις)
    Έπρεπε λοιπόν να μεσολαβήσουν οι απωθημένες σου φαντασιώσεις για να μου αφήσεις κόμεντ; :p
    Πολύ τζούσι το όνειρο, θα μου πεις τις λεπτομέρειες ιδιωτικώς. Το πιάσαμε πάντως το υπονοούμενο: ο τύπος μαγειρεύει κάτι ποστ μούρλια.

    lemon, δεν ξέρω τι βλέπουν οι μπλόγκερς όταν κοιμούνται, φαντάζομαι όμως πως όταν δεν τους παίρνει ο ύπνος δεν μετράνε προβατάκια αλλά ποστ (του Πρόβατου ενδεχομένως).

    ReplyDelete
  4. θα τρελαθώ, μουρμούρισα μόλις βγήκα από το κρεββάτι...δυο μέρες μετά το ποστ σου και το "ότι να'ναι" σχόλιό μου είδα στον ύπνο μου blogger..χαχα. Το μόνο που θυμάμαι είναι οτι σε αντιδιαστολή με το όμορφο δικτυακό της nick, στο όνειρο την φώναζαν Νίτσα.

    ReplyDelete
  5. lemon, λες να είναι μεταδοτικό; Σου πήρε ένα χρόνο αλλά τελικά ακολούθησες το ρεύμα κι εσύ. :)
    (Μα Νίτσα;)

    ReplyDelete
  6. Εντελώς για την ιστορία (μια που το ξεκίνησα, ας το συνεχίσω), προχθές εθεάθη και δεύτερος μπλόγκερ στον ύπνο μου. Καταχρηστικά γράφω «εθεάθη», αφού ήταν απλώς μια αόριστη και συγκεχυμένη παρουσία, άμορφη και απρόσωπη.

    ReplyDelete
  7. Εδώ γεννήθηκε η "Νίτσα", την οποία οικειοποιήθηκα -το προηγούμενο Μάρτιο- ως το νέο μου όχημα προκειμένου να αφήνω κόμμεντς σε ιστολόγια φίλων. Το αστείο τής υπόθεσης είναι ότι ουδέποτε διευκρινίστηκε μεταξύ εμού και του Λεμ ποια μπλόγγερ ήταν/είναι η Νίτσα...
    :)

    ReplyDelete
  8. *"..τοΝ προηγούμενο Μάρτιο.."

    [αν η Νίτσα είχα αφήσει πίσω κάποιους από τους ψυχαναγκασμούς που έφθειραν χωρίς ουσιαστικό λόγο την Αμπζ, ίσως να είχε εξελιχθεί τουλάχιστον ως μπλογγική περσόνα, αλλά φευ! με συγχωρείς για την κατάχρηση του χώρου σου.]

    ReplyDelete
    Replies
    1. ε, τώρα κι εσύ! θέλει κι ερώτημα ποια ήταν/είναι η Νίτσα;

      Delete
  9. Χεχε, πριν λίγες μέρες ξαναδιάβασα τα σχόλια εδώ και αμέσως σκέφτηκα αυτό που μόλις μου επιβεβαίωσες. Μόνο που ήμουν βέβαιος ότι η Νίτσα του Λεμ ήταν η Αμπζ (και κατ' επέκταση η Νίτσα της Νίτσας), βασιζόμενος κυρίως στο «όμορφο δικτυακό της nick». (Χμ, ήταν λίγο πιο σύνθετος ο συλλογισμός μου, αλλά δεν είναι του παρόντος.)
    Καμία κατάχρηση χώρου δεν κάνεις. Ουκ εν τω πολλώ το φευ! Εδώ αγαπάμε τους ψυχαναγκασμούς. Και βεβαίως welcome back!

    ReplyDelete
    Replies
    1. πάλι χάθηκες στην πραγματική ζωή; πλάκα κάνω φίλε chien, απλά νομίζω πως και τα δύο (ζειν κ ιστολογείν) μπορούν να συγχρωτίζονται άνετα

      Delete