29 September 2010

μπλογκόνειρα

Θυμάμαι ξαφνικά, λέει, ότι έχω δει μια απροσδιόριστη ταινία του Σέρτζιο Λεόνε και δεν έχω γράψει στο μπλογκ γι' αυτήν. Το μέγεθος της παράλειψης με σοκάρει. Πρέπει να γράψω γι' αυτήν όσο τη θυμάμαι με λεπτομέρειες (ακόμα και στον ύπνο μου έχω Αλτσχάιμερ). Αρχίζω να φτιάχνω στο μυαλό μου το προσχέδιο του ποστ. Σκοπεύω να αναφερθώ όχι μόνο στην ίδια την ταινία αλλά και στις ιδανικές συνθήκες προβολής (εγώ κι ο προτζέκτορας, επιτέλους μόνοι).
Ακόμα δεν ξεκίνησα το μπλογκ και μου έγινε άγχος, γαμώ τον ψυχαναγκασμό μου...
(Ελπίζω πάντως να δω σύντομα και στον ξύπνιο μου καμιά ταινία του Λεόνε, στη μεγάλη οθόνη εννοείται. Τελευταία φορά ήταν το Κάποτε στην Αμερική, πάνε κοντά δέκα χρόνια.)

Έτερο κουτοπόνειρο, στο ίδιο μήκος κύματος:
Μόλις έχω τελειώσει ένα βιβλίο του Λουντέμη, τη συλλογή διηγημάτων Λέσχη «Η Αθηνάς». (Μην μπείτε στον κόπο να το αναζητήσετε, είναι ανύπαρκτο· αν και διαβάζω τώρα ότι ο Λουντέμης διετέλεσε βιβλιοθηκάριος της Αθηναϊκής Λέσχης...) Το περίεργο είναι ότι μου άρεσε, παρά την προκατάληψή μου για τα παλαιάς κοπής βιβλία γενικά και τον Λουντέμη ειδικότερα. Θέλω λοιπόν να μοιραστώ αυτή την ευχάριστη έκπληξη με τους χιλιάδες αναγνώστες μου, και βάζω την ποστιέρα στην πρίζα.
(Η προφανής αφορμή του ονείρου είναι ότι αυτόν τον καιρό διαβάζω τον Γιούγκερμαν. Αν και το ξεκίνησα πολύ επιφυλακτικός, μου αρέσει πραγματικά. Η συνέχεια επί του μπλογκ προσεχώς.)

23 September 2010

ένα πρωινό στο ΤΕΒΕ

Είμαι στο ΤΕΒΕ Γλυφάδας σήμερα το πρωί, περιμένω στην ουρά για τη Μηχανογράφηση και ακριβώς μπροστά μου είναι ο Καζλάουσκας. Συνοδεύεται από κοστουμαρισμένο τύπο, εν είδει διερμηνέα, ο οποίος κάνει το νταλαβέρι με τον γραφειοκρατικό λειτουργό. Κάτι έχει σκαλώσει, τα πράγματα δεν είναι όπως τα περίμεναν οι Jonas & Co. και φαίνεται ότι ο κόουτς (που σημειωτέον αύριο γυρίζει στο πατρίντα, απ' ό,τι κρυφάκουσα) δεν θα τη γλυτώσει την ταλαιπωρία.
Σκέψη πρώτη: «είναι ψηλός ο πούστης»
Σκέψη δεύτερη: «από κοντά είναι λιγότερο αντιπαθητικός»
Σκέψη τρίτη και μακρύτερη (= χαιρέκακη): «καλά να πάθει ο πούστης (εκ νέου), που τον κάναμε και μάγκα»
Σκέψη τελευταία και φιλοσοφημένη: «τσ τσ τσ, τι σου είναι φίλε μου η γραφειοκρατία, κανείς δεν γλυτώνει απ' αυτήν, δε πα να 'σαι διάσημος, ετσετερά ετσετερά»

ΥΓ Το κερασάκι στην τούρτα που λέγεται «όμορφες στιγμές σε δημόσιες υπηρεσίες» ήταν ότι ελάχιστα λεπτά μετά ξέσπασε ένας τρικούβερτος καβγάς, αλλά ο συμπαθής (τελικά) Γιόνας είχε πλέον φύγει.

21 September 2010

Don't try this at home

Θραύσμα ονείρου που διεσώθη από τη λήθη:

Για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο, κλαίω γοερά. Ωστόσο είμαι πολύ χαρούμενος, ακριβώς επειδή κλαίω. Το κόνσεπτ και καλά είναι ότι πλαντάζω τώρα στο κλάμα ώστε να μη με πιάνει καμία στενοχώρια μετά.
(Αν δω ότι πιάνει το κόλπο, θα ενημερώσω.)

Πέντε μέρες τρως αγγούρι...

... και το Σάββατο είσαι μούρη

(σύνθημα των τοίχων αναφερόμενο στην ευεργετική δράση του αγγουριού, βλ. κατωτέρω εικόνα)




16 September 2010

Everybody else is doing it

... so why can’t we, αναρωτιόντουσαν με το δίκιο τους οι Cranberries το σωτήριο 1993. Κάπως έτσι σκέφτηκε και ο παρών σκύλος και αποφάσισε να μπει, τώρα στα γεράματα, στην μπλογκόσφαιρα. Σε πείσμα της άποψης ότι you can't teach an Andalusian dog new tricks, και παρόλο που υποτίθεται ότι τα μπλογκ είναι ήδη πασέ και το real thing τώρα είναι το μισητό tweeting, πράγμα για το οποίο ο υποφαινόμενος σκύλος έχει σοβαρές επιφυλάξεις.

Κάποιες απαραίτητες διευκρινίσεις, σε περίπτωση που περάσει ποτέ κανείς από δω:
  • Το μότο μας είναι anything goes (ό,τι να 'ναι, στη γλώσσα του Αισχύλου).
  • Υπάρχουν μερικές ασαφείς και συγκεχυμένες ιδέες για την επιθυμητή μορφή αυτού του μπλογκ, οι οποίες πιθανόν να αποκρυσταλλωθούν, και ακόμη πιθανότερο να αλλάξουν, συν τω χρόνω ή ακόμη και εν μία νυκτί (τρελό φετίχ οι δοτικές).
  • Με άλλα λόγια, το συμπαθές τετράποδο δεν έχει αποφασίσει ακόμη αν θα γράφει σε γ' ή α' ενικό· αν θα γράφει αποκλειστικά για την πάρτη του, για τους φίλους του ή για το world wide web (ποιος είπε ότι οι σκύλοι δεν είναι φιλόδοξοι;)· αν το μπλογκ θα έχει χαρακτήρα ημερολογίου, ψυχαναλυτικού ντιβανιού ή άσκησης ύφους. Υπόψιν ότι ο σκύλος μας σιχαίνεται τα διλήμματα, οπότε το πιθανότερο είναι να δοκιμάσει όλα τα παραπάνω.
  • Ως εκ τούτου, ο μελλοντικός αναγνώστης παρακαλείται να θεωρήσει ότι το μπλογκ βρίσκεται σε φάση beta· ενδεχομένως και gamma (ta).

(Αυτές οι γραμμές γράφονται λίγη ώρα μετά το ημερολογιακό τέλος του καλοκαιριού (με την τρελή ελπίδα ότι μεσολαβεί τουλάχιστον ένας μήνας μέχρι το ουσιαστικό τέλος του) και υπό τους ήχους των Spoon, ενώ ο ανεμιστήρας στέλνει ριπές δροσιάς συνεπικουρούμενος από ένα Breezer όνομα και πράγμα. Η κατάσταση θα άγγιζε το τέλειο αν υπήρχαν μερικά τρίμματα καπνού παραπάνω...)