Ξανα-ξαναδιάβασα στα πεταχτά όλα μου τα ποστ, ξεκινώντας από το παλιότερο. (ε ναι λοιπόν, δεν με χορταίνω.)
Αυτή τη φορά, περιέργως, δεν ένιωσα τόσο αμήχανα όσο την πρώτη φορά που τα ξαναδιάβασα. (Αυτό βέβαια μπορεί να είναι και κάτι σαν μιθριδατισμός, όπως όταν ακούς πέντε φορές την ημέρα το νέο καγκουροχιτάκι.) Τέλος πάντων, ένιωσα σαν να το αγαπώ ξανά το μπλογκάκι. Ίδωμεν... (ή μήπως οψόμεθα; με την απορία θα πεθάνω)
Να το αναστήσεις το μπλογκάκι, πορκέ νο; Νομίζω ήρθε η ώρα για την Επιστροφή των Βλογς. Κι εγώ το ξανάπιασα πρόσφατα μετά από καιρό.
ReplyDeleteΕγώ πρόσφατα έμαθα ότι το 'θα δούμε' είναι οψόμεθα. Φιλόλογος δεν είμαι, μη σε πάρω στο λαιμό μου βέβαια.
Υποτίθεται πως το έχω αναστήσει ήδη, αλλά δεν ξέρω για πόσο...
ReplyDeleteThanks for stopping by :)